Przygotowanie do spowiedzi

Stań w obecności Boga, który jest Ojcem pełnym miłości i miłosierdzia. Powiedz: Boże mój, ja wierzę w Ciebie, ufam Ci i chcę Cię miłować. Ty mnie widzisz, Ty mnie słyszysz, Ty znasz najlepiej moje życie – wiesz wszystko o mnie. Zmiłuj się nade mną! Proś Ducha Świętego o światło, byś umiał spojrzeć na swoje życie w prawdzie:

Światłości najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj Swej potędze. Przyjdź Świa­tłości sumień!

Rachunek sumienia

Kiedy byłeś ostatnio u spowiedzi św.? Czy była to dobra spowiedź?

Twoje odniesienie do Boga:

– Czy modlisz się codziennie? Czy odmawiając w pacierzu „Ojcze nasz”, pamiętasz, że słowa tej modlitwy trzeba nie tylko wypowiadać, ale wprowadzać je ciągle w swoje życie?

– Czy uczestniczysz co niedzielę we Mszy św., czyli w Ofierze, którą składa na ołta­rzu, także za Ciebie, Pan nasz Jezus Chrystus? Czy zlekceważyłeś to sobie? Czy pra­cujesz w niedziele bez prawdziwej konieczności? Czy niedziela jest dla Ciebie dniem świętym? Czy nie stała się dla Ciebie dniem robienia zakupów?

– Czy ulegasz przesądom, wróżbom, horoskopom?

– Jaka jest Twoja wiara – wzrasta, czy słabnie? Czy nie narażasz się na jej utratę lub osłabienie przez brak czasu dla Boga, przez złe towarzystwo, czytanie książek i prasy wrogich religii?

– Czy swoją postawą i swoimi wypowiedziami na temat wiary i Kościoła nie dałeś złego świadectwa, zgorszenia?

Twoje odniesienie do bliźnich i samego siebie:

– Czy nie zgrzeszyłeś brakiem szacunku i miłości wobec swoich rodziców? Czy będąc ojcem lub matką dobrze wychowujesz swoje dzieci? Czy chronisz je przed złem, a da­jesz dobry przykład własnym życiem?

– Czy jesteś życzliwy i dobry dla drugich, czy starasz się ludziom pomóc?

– Czy nie przyczyniłeś się wprost albo przez nakłanianie, radę, wypowiadanie fałszy­wych opinii do śmierci dziecka nienarodzonego? Czy nie niszczyłeś własnego życia lub życia innych przez nienawiść, alkohol, nikotynę, narkotyki? Jak korzystasz z tele­wizji? Czy przez jej nadmierne lub bezkrytyczne oglądanie nie niszczysz zdrowia cia­ła i ducha, nie zabijasz swego czasu, sumienia, więzi rodzinnej?

– Czy podtrzymywałeś myśli, pragnienia nieprzyzwoite za­bawy i rozmowy, przeciwne czystości? Pieszczoty, pocałunki, współżycie poza małżeństwem, samogwałt, oglądanie pornografii, stosowanie antykoncepcji – to grzechy ciężkie. Czy popełniłeś któ­ryś z tych grzechów? Czy żyjąc w małżeństwie dopuściłeś się zdrady swego współ­małżonka?

– Czy kradłeś? Czy oddajesz drugim to, co im się należy? Czy pracujesz uczciwie i sumiennie spełniasz obowiązki swego zawodu czy stanu, np. ucznia w szkole?

– Czy zgrzeszyłeś kłamstwem, zniesławieniem, obmową, osądzaniem innych?

– Czy ulegasz zazdrości? Czy życzysz źle drugim? Czy nie ciąży na Tobie krzywda wyrzą­dzona drugiemu człowiekowi? Jaka? Co zrobisz, by ją naprawić?

– Czy przebaczyłeś swoim winowajcom? Czy sam umiesz przyjąć przebaczenie od Boga i ludzi? Jeżeli za swoje grzechy żałujesz, Bóg Ci je odpuści, ale pod warunkiem, że Ty przebaczysz tym, którzy zawinili wobec Ciebie. Pierwszym krokiem przebacze­nia może być szczera modlitwa za winowajców.

Żaden „gotowy” rachunek sumienia, nawet obszerniejszy od tego, który masz teraz w ręce, nie zastąpi do końca Twego osobistego, indywidualnego zastanowienia się nad sobą: Po co ja w ogóle żyję? Co jest dla mnie w życiu najważniejsze? Co jest moim najgłębiej sięgającym grzechem, tym, który mnie najbardziej i najczęściej oddala od Boga?

Żal za grzechy

Spójrz na Krzyż Jezusa. To także Twoje grzechy stały się przyczyną Jego męki. Po­wiedz:

Jezu, przebacz! Jezu, żałuję! Chcę z Twoją pomocą kochać Ciebie i ludzi, moich bra­ci. Zmiłuj się nade mną, nad tymi, których ja skrzywdziłem i tymi, którzy mnie skrzyw­dzili, doprowadź nas wszystkich do Ciebie.

Maryjo, Matko moja, Ucieczko grzesznych, módl się za mną, módl się za nami.

Postanowienie poprawy

Spowiedź jest wyznaniem ze skruchą popełnionych grzechów, a przez to odwróce­niem się od zła. Ale nie tylko – jest jednocześnie zwróceniem się ku dobru. Obok grzechów było i jest w Twoim życiu dobro. Pomyśl o tym, co dobrego zrobiłeś i po­dziękuj Bogu za to, co osiągnąłeś, bo stało się to dzięki Jego łasce. Zło zwycięża się dobrem! Pomyśl teraz jak to dobro, które jest w Tobie, chcesz w dalszym życiu po­większyć i rozwinąć.

Wyznanie grzechów

musi być szczere i objąć wszystkie grzechy ciężkie. Spowiadasz się w istocie przed Bogiem. Kapłan jest z ustanowienia Bożego tylko świadkiem Twego wyznania, a jego moc rozgrzeszania pochodzi od nieomylnego Boga. Przez świadomie złą spowiedź obciążyłbyś tylko jeszcze bardziej swoje sumienie. Pomyśl: Może to już moja ostatnia spowiedź…

Przed wyznaniem grzechów pomódl się za kapłana, który Cię będzie spowiadał.

Zadośćuczynienie

Tylko ten prawdziwie żałuje za grzechy, kto chce popełnione zło według swych moż­liwości naprawić. Wola naprawienia popełnionego zła stanowi sprawdzian prawdziwo­ści i trwałości naszego nawrócenia.