Odpusty, czyli jak pomóc sobie i innym w dojściu do nieba.
1. Co to jest odpust ?
Odpust to całkowite (odpust zupełny) lub częściowe (odpust cząstkowy) darowanie kar czyśćcowych. Tą nazwą określa się także uroczystość liturgicznego wspomnienia patrona jakiejś parafii a to z tego powodu, że w tym dniu można uzyskać w kościele tej parafii łaskę odpustu zupełnego.
2. Skąd się biorą odpusty ?
Są to nieprzebrane skarby łask, które zawdzięczamy miłosierdziu Bożemu, zasługom Jezusa Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny i wielu świętych. Kościół dysponuje tymi skarbami łaski prowadząc ludzi do zbawienia.
3. Kto ma władzę nadawania odpustów ?
Tylko pasterze Kościoła mają prawo przywiązywać do określonych praktyk religijnych łaskę odpustu. Najwyższą władzę w tej materii posiada Ojciec Święty, który udziela tej władzy innym pasterzom, jeżeli to ułatwi ludziom osiągnięcie zbawienia.
4. Po co zdobywać odpusty ?
Każde wyrządzone przez człowieka zło ma dwa oblicza. Jednym jest grzech, czyli obraza Boga. Grzech popełnia ten, kto łamie przykazanie Boże lub kościelne. W zależności od okoliczności w jakich się to dzieje może to być grzech powszedni lub śmiertelny. Naprawienie tego jest możliwe dzięki miłosierdziu Bożemu i w sposób zwyczajny dzieje się to w Sakramencie Pojednania. Drugim obliczem zła jest krzywda, którą wyrządzamy drugiemu człowiekowi lub wspólnocie. Każda krzywda domaga się zadośćuczynienia (naprawienia wyrządzonego zła). Podczas spowiedzi uzyskujemy odpuszczenie grzechów, ale trzeba wielkiej świętości i doskonałego przeżycie tego sakramentu aby uniknąć kary za popełnione zło. Jeżeli nie zdołamy tej kary dopełnić na ziemi, Bóg w swoim miłosierdziu pozwala na dopełnienie jej w czyśćcu. Zdobywając odpust dla siebie powodujemy albo zmniejszenie tej kary (odpust cząstkowy), albo jej całkowite darowanie (odpust zupełny).
5. Które krzywdy trzeba naprawiać ?
Wszystkie, a zwłaszcza te, które da się jeszcze naprawić. Nie można korzystając z łaski odpustu zaniedbywać lub rezygnować z naprawienia wyrządzonych krzywd.
6. Kto może uzyskać łaskę odpustu ?
Łaskę odpustu może uzyskać każdy człowiek będący w stanie łaski uświęcającej jeżeli ma taką intencję i spełni warunki stawiane przez Kościół.
7. Jakie są warunki uzyskania łaski odpustu cząstkowego ?
Podstawowym warunkami są:
– stan łaski uświęcającej,
– chęć uzyskania łaski odpustu,
– wypełnienie nakazanych przez Kościół czynności.
8. Jakie są warunki uzyskania odpustu zupełnego ?
Do wyżej wymienionych warunków należy jeszcze dodać:
– sakramentalną spowiedź, która powinna mieć miejsce na kilka dni przed lub po wypełnieniu dzieła odpustowego,
– przyjęcie Komunii św. (najlepiej w dniu, w którym ma być wypełniony czyn odpustowy,
– odmówienie modlitwy w intencjach wyznaczonych przez Ojca Świętego (np. Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo),
– wykluczenie przywiązania do grzechu nawet powszedniego.
9. Jak często można zdobywać łaskę odpustu ?
Odpust cząstkowy można uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia (spełniając za każdym razem wymagane warunki), natomiast odpust zupełny można uzyskać tylko raz dziennie.
10. Co można zrobić z uzyskaną łaską odpustu ?
Łaskę odpustu (zupełnego lub cząstkowego) można zachować dla siebie lub ofiarować za dusze w czyśćcu cierpiące. Nie można jej ofiarować za osobę żyjącą. Za osobę żyjącą należy się modlić.
11. Do jakich czynności Kościół przywiązuje łaskę odpustu ?
W sumie jest ich bardzo wiele. Każda praktyka pobożna spełniana w stanie łaski uświęcającej ma moc zasługiwania. Szczegółowo wymienimy tylko niektóre.
a/ odpust zupełny można zdobyć za:
– pobożne przyjęcie papieskiego błogosławieństwa „Urbi et orbi” (nawet przez radio)
– uczestnictwo w liturgii Wielkiego Piątku połączone z adoracją krzyża
– pobożne uczestnictwo w rekolekcjach (minimum trzydniowych)
– przystąpienie lub uczestnictwo w obrzędzie Pierwszej Komunii św.
– odprawienie i uczestnictwo we Mszy św. Prymicyjnej
– odprawienie i uczestnictwo we Mszy św. Jubileuszowej (25-, 50-.60-lecie kapłaństwa)
– uczestnictwo w nabożeństwie Drogi Krzyżowej (chorzy w domu: półgodzinne czytanie z rozważaniem Męki Pana Jezusa)
– nawiedzenie kościoła parafialnego (w dzień odpustu, 2. sierpnia i 1-2. listopada) i odmówienie Ojcze nasz i Wierzę w Boga
– w godzinę śmierci (jeżeli nie ma kapłana), gdy miało się za życia zwyczaj stałego odmawiania jakichkolwiek modlitw
b/ odpust cząstkowy lub zupełny można zdobyć za:
– adoracja Najświętszego Sakramentu (minimum 30 minut – zupełny)
– nawiedzenie cmentarza i modlitwa w intencji zmarłych (1-8. listopada – zupełny)
– odmówienie modlitwy „Oto ja, dobry i najsłodszy Jezu” (w piątki Wielkiego Postu, odmówiona po Komunii, przed wizerunkiem Jezusa Ukrzyżowanego – zupełny)
– odmówienie Aktu poświęcenia się Sercu Jezusowemu (publiczne odmówienie w uroczystość Najświętszego Serca Jezusa – zupełny)
– odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi (publicznie, w uroczystość Chrystusa Króla – zupełny)
– pobożne odmówienie części Różańca św. (publiczne, może być rodzinne, z rozważaniem tajemnic – zupełny)
– pobożna lektura Pisma św. (minimum 30 minut – zupełny)
– pobożne odmówienie „Ciebie, Boga wysławiamy…” (publicznie, 31. grudnia – zupełny)
– nawiedzenie kościoła lub kaplicy w czasie trwania wizytacji duszpasterskiej (pobożne wzięcie udziału w obrzędzie sprawowanym przez wizytatora – zupełny)
– odnowienie przyrzeczeń chrztu (podczas obrzędów w Wielką sobotę lub w rocznicę własnego chrztu – zupełny)
c/ odpust cząstkowy można zdobyć za:
– pobożne przeżegnanie się,
– odmówienie jakiejkolwiek modlitwy,
– akt Komunii św. duchowej,
– nauczanie lub uczenie się religii,
– pobożne posługiwanie się przedmiotami religijnymi (dewocjonalia) takimi jak: krucyfiks, medalik, modlitewnik,
